Koninklijk Paleis 🏯

- Misschien een beetje veel verhalen en in mijn geval veel tekst, maar we zien en doen dan ook best veel. Foto’s in het verhaal plakken lijkt sinds gisteren niet meer te lukken, dus doen we het maar even met linkjes. -

Vandaag doen we het maar weer even andersom. Diane Dave Boy en Isabel nemen de koffers mee terug naar Bobae Tower oftewel het Prince Palace Hotel.

Folkert en ik gaan wandelend naar het Koninklijk Paleis. Google geeft aan 29 minuten, maar door de drukte op de stoepen, diverse malen drinken kopen, wachten voor de zebrapaden en een straat extra verder lopen voor de ingang van het complex doen we er dus ruim 50 minuten over. Ach hebben we onze wandeling ook weer gehad hè 😅.

Er staat een lange rij, maar de Thai zijn erg goed in crowd control had ik al eerder eens opgemerkt. Je bent in ieder geval continue in beweging. Dit is bijna het enige culturele complex waar je toegang voor moet betalen, 500 bath per persoon (ongeveer €14,50). In het complex is het wel druk, maar gelukkig verspreid de menigte zich redelijk. Je kunt alleen bijna geen foto maken zonder dat er een persoon op staat, maar ja.

Het is vooral veel goud dat er blinkt, elke paal, muur of dak is voorzien van kleurige tegeltjes, glasmozaïeken of schilderingen. Er staan veel tempels dicht op elkaar gebouwd, en overal staan beelden. Lange overdekte gangen met geschilderde verhalen, maar ook een mooie plek om even af te koelen.

The emerald boeddha slaan we maar even over, schoenen uit in de drukte en dan écht in de rij staan trekt niet echt in deze hitte.

We houden het er uiteindelijk toch een paar uur vol, verbazingwekkend hoe mensenhanden zoiets kunnen maken. En dat het er ook eeuwen blijft staan. Natuurlijk zie je de slijtage van de jaren wel Er wordt in een groot deel van het complex ook flink gerenoveerd. In vergelijking met de rest van de stad is het er sowieso netter en opener.

We besluiten terug te gaan en moeten best nog een stuk lopen om überhaupt het complex uit te komen. Dan worden we zowat automatisch een kant op gedirigeerd, en blijken we opeens op een groot festival terrein te lopen. Zal wel voor nieuw jaar zijn? We komen er niet achter. En ook niet meteen weer er vanaf, haha. Eindelijk komen we weer op een rustigere weg en houden een taxi aan.

De chauffeur snapt gelukkig waar Bobae Tower is, en leidt ons behendig door het verkeer. Ondertussen maakt de man allerlei grapjes en probeert te communiceren. Hij gaat alleen een beetje vlug met z’n Thaise accent. We begrijpen dat hij een beetje weet waar Holland ligt, dat hij al 25 jaar taxichauffeur is, en een paar Engelse woorden. Probeert ons Thais te laten tellen, maar dat gaat te snel. Continue ratelt hij er half Thaise en half Engelse woorden uit. Hij is erg vriendelijk en dus besluiten we hem een beetje fooi te geven. De rit kost 61 bath, nog geen 2 euro. Maar scheelde ons wel ruim een uur lopen!

Weer een ervaring rijker, en een leuke dag verder. Morgen komt Jeannet, en dan gaan we vast weer hele andere dingen doen!

Groet, Letty